معنی نقطه گاه - جستجوی لغت در جدول جو

نقطه گاه

لغت نامه دهخدا

نابه گاه

ناگهان، بی وقت

فرهنگ فارسی عمید

نقطه گه

(نُ طَ / طِ گَهْ)

نقطه گاه. محل توجه مردم و مرکز هرچیز:
نقطه گه خانه رحمت توئی
خامه بر نقطۀ زحمت توئی.
نظامی

لغت نامه دهخدا

غوطه گاه

(طَ / طِ)

جای غوص و فرورفتن در آب. (ناظم الاطباء). جای غوطه خوردن. جای فرورفتن. رجوع به غوطه و غوته شود:
کشید از غوطه گاه اژدهاتیغ
چو برق ناف سوز از سینۀ میغ.
حکیم زلالی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

نیمه گاه

(مَ / مِ)

منتصف. (دانشنامۀ الهی، ریاضی از فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

نوحه گاه

(نَ / نُو حَ / حِ)

جای نوحه و عزا و ماتم. ماتمکده. ماتمسرا. عزاخانه. غمکده:
یک روز به نوحه گاه مجنون
می شد سخنی چو درّمکنون.
نظامی

لغت نامه دهخدا

نقطه وار

(نُ طَ / طِ)

مانند نقطه. چون نقطه:
اگر خطت کمر بندد به خونم
نیابی نقطه وار از خط برونم.
نظامی